De ziekte van Parkinson is een neurodegeneratieve aandoening die vooral beweging beïnvloedt. Het is een progressieve aandoening, wat betekent dat de symptomen na verloop van tijd de neiging hebben te verergeren. De ziekte wordt gekenmerkt door de vermindering van dopamine-producerende neuronen in de hersenen, wat leidt tot een tekort aan dopamine, een neurotransmitter die helpt bij het reguleren van beweging.
Veel voorkomende symptomen van de ziekte van Parkinson zijn onder meer:
- Tremors: onvrijwillig trillen of trillen, vaak beginnend in de handen of vingers.
- Bradykinesie: traagheid van beweging, waardoor dagelijkse taken tijdrovender worden.
- Spierstijfheid: Stijfheid of inflexibiliteit in de spieren, wat pijnlijk kan zijn.
- Houdingsinstabiliteit: Moeilijkheid om het evenwicht te bewaren en een verhoogd risico op vallen.
- Naast deze primaire symptomen kunnen mensen met de ziekte van Parkinson ook niet-motorische symptomen ervaren, zoals slaapstoornissen, stemmingswisselingen en cognitieve stoornissen.
De exacte oorzaak van de ziekte van Parkinson is nog niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat een combinatie van genetische en omgevingsfactoren bijdraagt aan de ontwikkeling ervan. Er is momenteel geen remedie voor de ziekte van Parkinson, maar er zijn verschillende medicijnen en therapieën beschikbaar om de symptomen te beheersen en de kwaliteit van leven te verbeteren voor personen die door de aandoening zijn getroffen.
Als orthomoleculair therapeut kan ik parkinson ondersteunen door:
- De link te leggen tussen gezonde darmen en de ziekte van parkinson
- De link te leggen tussen leefstijlinterventies en de ziekte van parkinson
Naast het orthomolecualir consult kan ik vanuit de praktijk ook voetreflexologie aanbieden die kan bijdragen aan het tot rust brengen van het zenuwstelsel. Beide complementaire therapIën zijn een mooie combinatie ter ondersteuning van parkinson.
Voetreflexologie is een holistische handeling die tot doel heeft ontspanning en evenwicht in het lichaam te bevorderen. Er is wetenschappelijk bewijs over de impact van voetreflexologie op de polyvagaaltheorie, met name het kan helpen ontspanning te bevorderen en het parasympathische zenuwstelsel te ondersteunen, wat een belangrijk aspect is van de polyvagaaltheorie en kan bijdragen tot ondersteuning bij burn-out.
De polyvagaaltheorie, voorgesteld door Dr. Stephen Porges, benadrukt de rol van de nervus vagus bij het reguleren van het autonome zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor de onwillekeurige functies van het lichaam. De nervus vagus heeft takken die verband houden met verschillende staten van opwinding en sociale betrokkenheid. De parasympathische tak van de nervus vagus, vaak het ‘rust- en verteringssysteem’ genoemd, wordt geassocieerd met ontspanning en kalmerende reacties.
Hier ziet u hoe reflexologie kan worden gekoppeld aan het ondersteunen van de polyvagaaltheorie:
Stimulatie van ontspanningsreactie: Voetreflexologie omvat het uitoefenen van druk op specifieke punten op de voeten die overeenkomen met verschillende organen en systemen in het lichaam. Door deze punten te stimuleren kan reflexologie een ontspanningsreactie veroorzaken, waardoor het parasympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd.
Stressvermindering: Voetreflexologie wordt vaak gebruikt als ontspanningstechniek, en stressvermindering wordt geassocieerd met de activering van het parasympathische zenuwstelsel. Als voetreflexologie stress helpt verminderen, kan het bijdragen aan een kalmerend effect, in lijn met de polyvagaaltheorie.
Verbeterd lichaamsbewustzijn: Voetreflexologie moedigt individuen aan om zich meer bewust te worden van hun lichaam en sensaties. Dit verhoogde bewustzijn kan bijdragen aan een gevoel van geaardheid en aanwezigheid, waardoor het zenuwstelsel positief wordt beïnvloed.
